بی عنوان:)

_جدی؟ _مگه من با تو حرف جدی دارم؟

_جدی؟ _مگه من با تو حرف جدی دارم؟

بعضی وقتا رو در یخچال...بعضی وقتا رو آینه ی کنسول...یه وقتایی حتی رو پیشونی آدمی ک خوابه...یه یاد داشت میذاریم...میتونه خیلی بی ربط باشه..میتونه خیلی حیاتی باشه...اینجا یه همچین جاییه...مث در یخچال..مث آینه و مازیک وایت برد...مث حرفی ک بی مخاطب زده میشه..و میشه جدی گرفته نشه...سختش نکنیم:)


چهارده/اعترافات یک زهرای در آفتاب مانده :)

سه شنبه, ۹ خرداد ۱۳۹۶، ۰۲:۰۲ ق.ظ
خلاصه ی اقرار متهم: پا ها طاقت کشیدن وزن زهرا را نداشت ... امروز کف مترو نشستم :) ...این بود خلاصه ی اعتراف :)

شرح اعتراف: سرگیجه ... حرکت ...شلوغی ...پا درد ... گرما .. آفتاب ... خانم های ناراحتی که فروشندگی میکردند... و خانم های ناراحتی که فروشندگی نمیکردند... تجربه ی کودکی که دارد له میشود ... نفس کم می آورد ... و آدم بزرگ ها برایش غول هایی هستند که می توانند هستی اش را هر لحظه تهدید کنند ... همه ی اینها با سرگیجه جذاب تر هم هست تازه :))

یک روایت نه چندان معتبر*: صدای زمزمه ی فرشته ای از دور ها و دور تر ها به گوش میرسد که توی گوش طفلکش آرام میخواند :"دختره اینجا نشسته/گریه میکنه/زاری میکنه/از برای من/ پرتقال من..."... اینجا اما روی پشت بام زیر غوغای ستارگان**، "نگاه کن"*** پخش میشود... و دختره کف پشت بام نشسته است..چهار زانو... :)

یک روش درمان: انجام اعمال جلف و مسخره و بعد تماشای لبخند ها و شنیدن صدای خنده های کسانی که ارزشمندند... که بودنشان جای هر نبودی را پر می کند ...

تقدیمیه: به قهرمانم(مدّ ظله العالی)...آنگاه که از نیافتن دب اصغر پریشان میشود...به قهرمانم آن لحظه که وسوسه ی پیاده روی در جمهوری بین قهوه فروشی هایش را دل دل طفلکش می کارد....به فرشته ام ... که کاش لایق لبخند هایش باشم ... به فرشته ام(دامت برکاتها)، به لحظه های خطاب شدنم با صدای او..هر لحظه به نامی جدید :) ... و برای طفل خردسال شان... آن گاه که اشتباهاتی نا بخشودنی مرتکب می شود ... به فرزندی ک جز اشتباه نمی داند... :)

نیازمندی ها: کمی نیست شدن ... کمی پرواز ... کمی خود بودن ... امشب پناهگاه های زهرا را مرتب خواهم کرد ... امتحان در پیش است :)

یادآوری:یک صحنه توی فیلم"in time" هست... که مادر قصه زمان کافی برای رسیدن به مقصد نداره و شروع به دویدن می کنه...زمین میخوره...بلند میشه...فکر نمیکنه...فقط میدوئه...زخمی میشه بازم میدوئه.... میدونه بعیده رسیدن...بازم میدوئه....چرا نمی دوییم ما؟چی شد که این همه بی انگیزه شدیم؟

پیشنهاد: "نگاه کن"/آلبوم آقای بنفش/ گروه پالت .
پیشنهاد: یک بار هم که برای خوتان نان میگیرید یک عدد هم برای همسایه بگیرید ... یا حتی برای خانه ای نا شناس در مسیر ... به رها بودن عادت کنیم ... به نامرئی بودن ... :)

در دستور کار: هارمونیکا یاد بگیرم :)

* نام را از عنوان کتاب"چند روایت معتبر"، به قلم مصطفی مستور وام گرفته ام.
**بی ربط اما یاد آور تصنیف : "غوغای ستارگان"/ با بازخوانی محمد اصفهانی
*** "نگاه کن"/آلبوم آقای بنفش/پالت.

نظرات  (۲)

هارمونیکا...ساز مورد علاقه من از بچگی تا الان که هیچ وقت مجال یاد گرفتنش پیش نیومد.........
پاسخ:
من داشتمش...ولی بلد نبودم بزنم...هم من داشتم هم علیرضا...با این وجود یه چیزایی باهاش میزدم...بچه گی عه و خلاقیت دیگه...الان هیچی بلد نیستم ولی... امشب تو سکوت پشت بوم برا خودم شعر میخوندم...دیدم چقد جاش خالی عه...
منم داشتم..البته از این کوچولو پلاستیکی ها که به قول تو بلد نبودم و برا خودم سرصدا از توش در میاوردم.....ولی واقعا از عشق های کودکیمه 
پاسخ:
یاد میگیریم:)

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی