۲۲:۳۰۰۷
بهمن
عاقل نبودم...
عاقل نبودی....
که اشارت نگاهم کفایتت نکرد...
که "سردی لبخندت" را نه، که فقط "لبخندت" را می دیدم...
عاقل نبودم...
عاقل نبودی...
هیچکدام ره به عقلی نبردیم...
عاقل اگر بودی چشمانت از خنده پر میشد...
عاقل اگر بودم پر میکشیدم از قفسی که در نداشت...
"ای کاش عشق را زبان سخن بود..."**
...
*العاقل یکفیه الاشارة، این خود از اشارت گذشت<مولانا/دفتر چهارم مثنوی>
**احمد شاملو